Yaşamı Hissetmek
Ellerini birbirine kenetlemiş heyecanla bekliyordu.Aralıksız titrettiği bacakları,bir noktaya odaklanan gözleri tedirginliğini belli ediyordu.
Doktorla görüşmesi bitmişti.Görüşmeye başlarken tane tane cümleleri hatırlıyordu ama kanser kelimesini duyduktan sonra artık işitmiyordu,sesler çalınıyordu kulağına ama seçemiyordu cümleleri.Dünyası bir kelimenin etrafında dönmeye başlamıştı.Hisleri donmuştu.Bu buzu kırıcak şey azmi ve umudu olacaktı bunu biliyordu.İçini kaplayan üzüntü,zonkluyordu beyninde.Bundan sonra başlıyordu mücadelesi.Artık umudu besleyecek ve yeniden doğacaktı aylar sonra.İnancı tamdı ve inandığı sürece üstesinden gelecekti bundan emindi.Endişe,sıkıntı hislerini bekleyişten çıkarmıştı artık.Her dakikasını kıymetini anlayacak şekilde yaşayacağı hayatı ,tekrar kazanmak için savaşı başlatmıştı.Bu savaş karamsarlığa ve ve hastalığa idi.Kanser kelimesi hayatı idrak edebilmesini sağlamıştı.Sağlığın önemini...
Kapıdan çıkarken tüm sıkıntılarını attı.Artık inancı ile besleyeceği bir mücadele başlıyordu.Kendisine inanarak,çevresine bu inancı güç olarak verebilecekti.Şimdi uzaktan duyup,yabancısı olduğu bu hastalığı ve bu hastalıkla mücadele edenleri çok daha iyi anlamaya başlamıştı.Kanserle mücadele ederken,hayata daha bilinçli sıkı sıkı sarılacaktı.Hayat böyle bir şeydi.
Dışarı çıktığında yağmur artık kasveti anımsatmıyordu ona bereketle tabiatı besliyordu.Yaşamın soluğunu içine çekti.Islanmaktan çekinmeden yavaş yavaş evine yöneldi.Yaşam sevincini deva bilerek...