İle ilgili olarak uzmanların “cep telefonu kullanmamalı,  şu yaştan önce televizyon izlememeli” gibi tavsiye ve önerilerinin pekte uygulanamadığını düşünüyorum.

Günümüz ebeveynleri üzerinde gündelik yaşam sıkıntıları, geçim derdi ve stres gibi nedenlerle ebeveynler bazen birkaç dakika bir şey düşünmeden hiçbir şeyle ilgilenmeden dinlenmek veya kafasını dağıtmak istiyor. Dolayısıyla bu kısa süreli dinlenme araları için çocuklara verilen cep telefonu ya da televizyonda açılan bir çizgi film aileler için kurtarıcı olarak görülebiliyor. Bu konuda bir problem olduğunu düşünmüyorum açıkçası. Hayat o kadar mükemmel değil dolayısıyla hiçbir anne baba bu konuda kendini üzmemeli.
Ancak cep telefonu, tablet ve televizyonlar için dikkat edilmesi gereken şey kolaycılık adına kullanılmaması gerektiğidir. Örneğin çocuk yalnızca çizgi film izlerken yemek yiyorsa (ki benim oğlum o şekilde.) anne baba bu durumu bir kurtarıcı olarak görüp her yemekte çizgi film açıyorsa bunun adı kolaycılıktır. Biz ebeveynlerin en önemli görevlerinden birisi çocuklarımızın gelişiminde kolaycılıktan uzak durarak problemli bir konuda emek vermeye çalışmak ve çözüm yolları aramaktır. Her yemekte açılan çizgi film eşliğinde yenen yemek sonucunda çocuklar yemek yeme zevkinden mahrum kaldıkları gibi sadece çocuğun karnının bir şeylerle dolması gereken bir durum haline gelmiş olacaktır. Oysaki sağlıklı beslenme için sadece sağlıklı yiyecekler tüketilmesi değil sağlıklı bir şekilde bilinçli olarak yemek yenmesi gerektiğini de düşünüyorum.
Bir başka konu ise 3T’nin bir ödül veya ceza aracı olarak da kullanılmaması gerekiyor. Anne ya da babanın “Bak uslu durursan sana oyun açarım.”ki bu yazdıklarım benim oğluma uyguladığım bir sistem ve bu yaklaşımlar sergilemesi çocuk ile ebeveynler arasındaki ilişki biçiminde bir koşul oluşturmaktadır. Bu durumda iki tarafında yeter ki mutlu olalım sonucuna bağlandığı bir kazan-kazan üzerine kurulu bir dünya oluşmuş olur.Kendi hayatımızdan da bir örnek verecek olursam; oğlum 2 yaşlarındaydı 2 yaş sendromunun en yüksek seviyelerini yaşadığı bir dönem ailece tatile gitmeye karar verdik.. Gittiğimiz tatil bize çok yorucu geldi, ve 3-4 günlük tatilden hiçbir şey anlamadan evimize geri dönmek zorunda kaldık. Tatilin ilk birkaç saati çok güzel geçti diyebilirim ancak akşam restorana girdiğimiz anda o güzel mutlu aile tablosu yerini oğlumun krizleriyle baş etmek zorunda kaldığımız sahnelere bıraktı.
Bugüne kadar eşimle gerçekten hiç öyle bir sahne görmediğimizi söyleyebilirim. Çocuk olan her masada ya cep telefonu ya da mutlaka bir tablet açıktı ve bütün aileler çocuklarına bu şekilde yemek yediriyordu. Tabi bu durumu gören oğlumda da aynı şekilde bizim de telefon açmamızı istediği için işler çığırından çıktı. Biz cep telefonu açmadıkça aras ın hırçınlıkları arttı . Tabi buradaki problem anne ve babalar, kapatın o telefonları diyemedik. Ailelerin kendi hayatlarına telefon veya tabletleri bu kadar yoğun sokmaları nedeniyle aslında anormal olan bir durumun ne kadar normalleştiğini görmek bizim açımızdan da çok şaşırtıcıydı.
Bu noktada telefona yüklenen anlam gereğinden fazla olduğu durumlarda çocuklar da ister istemez etkileniyorlar. Bizim yaşadığımız örnekte olduğu gibi cep telefonu ve tabletin aslında bir eğlence aracı olmaktan çıkıp hayatın bir parçasına geldiği bu durumlarda çocuklar gelişimleri konusunda bence ciddi etkileri bulunuyor. Dolayısıyla bu anlamda cep telefonu, tablet ve televizyon kullanımında evimizden başlayarak bazı düzenlemeleri yapmamız gerektiğini düşünüyorum. Bence eve girildiği anda telefonu ortadan kaldırıp çocuklarla oyun oynamak ve birlikte vakit geçirmek en güzeli. Ancak her durumda bu konuda çaba sarf ediyor yine de başarısız olduğunuzu düşünüyorsanız 3T kullanımında en azından bazı konularda daha dikkatli ve özenli davranarak bu süreci daha iyi yönetebilirsiniz.