Biliyorum bana armağan olarak sunuldun. Gözlerimi sana açtığım andan itibaren sana özen göstermemi istiyorsun.

Önce bana sığınmaya öğrettin. Aileyi ve sevgiyi tattırdın. Savunmasız ve minik avuçlarımın sevgiyle uzanan ellere değmesini istedin; istedin ki sevginin saf hamuru ile kaynaşsın kalbim. Gözlerim önce karşılıksız sevgi ile tanıştı. Mutluluk ile çevreleyen gözlerin sıcaklığı ile uykuya daldım. Uyandığımda ne olursa olsun beni bırakmayacak kalplerin atışını duyacaktım. Böylece özlemeyi öğrendim. Özledim ki sevginin kapıları her gün yeniden açılsın bana.
Her sabah güneşin doğduğunu fark ettim ve yeniden doğmak için sevgiye muhtaç kalbimi tanıdım. Sevgiyle birlikte tanıştığım hayatın benden istediklerini anlamak için yürümeyi bekledim. Anlamak yetmezdi, anladıklarımı yaşatmak lazımdı. Yaşatabilmek için yürümeliydim hayatın sürprizlere açık yollarında. İçimde sakladığım benliğin kabuğunu kırmak için, düşmeliydim de ara sıra... ve sonra düştüğüm yerden kalkıp, batan güneşi selamlayıp yaşamıma bakmalıydım.
Önce çocuk ruhuma sırlarını bıraktın yaşam; sonra da büyüdükçe ruhum, bu sırlara ulaşmamı sağladın. Sevgi için çabalamayı öğrendim. Minnettar olmayı, teşekkür etmeyi... Yaşamın kendisine sımsıkı sarılıp, üstesinden gelmeyi öğrendim ve öğrendikçe büyümek, büyüdükçe hayatı daha da sevmek. Yıllar bazen çok hızlı geçti benim için. İçinde bir sürü güzel anı yığılmışken... Güzelliğin kalıcı olması için hatıraları yaşatmayı öğrendim. Hatıraları yaşatırken anı kaçırmamayı öğrendim. Keşkelerin bile bana faydalı olacağını öğrendim. Öğrendikçe hayata dair ne varsa kendimi keşfettim. Kendimi tanıdıkça kendini her koşulda sevmenin anahtar olduğunu keşfettim; tüm sevgilerin kapısını açan...
Ne olursa olsun mutluluk için çabalamak gerektiğini anladım. Hiçbir zaman durmamak gerektiğini yaşamın yollarında. Hüznü ve acıyı yenmenin yolu naif bir kalpten doğar anladım. Zarifliğin en güçlü zırh olduğunu öğrendim. Yaşamımda rol alan herkese, yaşadığım şehre, beni ben kılan özeliklere her gün yeniden baktım ve her gün yeniden sunulan yaşama gülümseyerek selam verdim.
Merhaba Yaşam,
Bugün yeni bir gün, güneş her gün yeniden doğuyorsa ben de doğabilirim yaşamıma sıfırdan. Yaşananlar kazancım... Acılar da, hüzünler yaşamın içinde ise öğrenebilirim dimdik durmayı... Çocuk sevinçleri kalbimde diri tutup, tüm kötülüklere rağmen iyiliği yaşatırım içimde. O zaman tebessümler içten doğar yüzüme. Çabalamalıyım hayat için. Bir kalbi kazanmak dahi bir ömre yeterken...
Bir amacım olmalı,kendime faydam olması için başkalarına faydalı olabilmeliyim. Çalıştıkça ruhumun törpüleneceğini biliyorum. Öğrendikçe erdemlerime daha sıkı sarılacağımı biliyorum.
İnanmalıyım kendime, kendime inanmam için inançlarımı uygulamalıyım. Bildiklerimi yaşatabilirsem kazançtayım bu hayatta.
ve sahip olduklarım için şükretmeyi hiç unutmamalıyım...
Merhaba yeni yaşım,
Sadece ömrümün önünde duran rakamlar değişmesin... Yeni yaş yenilenmeyi sağlayacak manevi güzellikleri de yanında getirsin. Farkında olmamı sağlasın sahip olduklarımın kıymetini. ve yeni güzellikler doğsun ruhuma. Teşekkür ederim yaşamıma güzelliklerle adını yazdıran aileme, sevdiklerime...
Umut her daim var olsun başucumda...