Hisset, gördüklerini, yaşadıklarını, seni çağıran sese kulak ver.

Yaşadıklarından pay biç ve öyle hisset. Eğer bırakmak istersen yaşamın ellerini o an doğru zaman... Artık direnebilirsin zayıflıklarına. Hatırla seni mutlu kılan her şeyi, takılma zihnine çöken karamsarlığın aldatan görüntüsüne. Öyle hisset ki yaşamı sana rağmen bir sen gerçeği olsun. Sen; sihirli kelime bu. Ruhunu ele geçiren ne varsa senin hükmünde olsun. Hissetmelisin ruhunu, ses vermelisin kendine. O zaman yaşamın etrafa serpiştirdiği mucizelere göz at. Her dakikanın kıymetini bil.
Gününü son gününmüş gibi yaşa. Karşılaştığın insanlara son kez görüyormuş gibi davran. O zaman karmaşık görünen ne varsa basitleşir, netleşir... Yaşamakta olduğun mevsime son diye bak, son kelimesini eklediğin ne varsa bir anda fark etmediğin güzelliklere açılan kapıları gör. Yürümekten, konuşmaktan veya sadece beklemekten bulabileceğin anlamları çiz hayat defterine...
Senin dışında gelişenlerden dolayı suçlama ruhunu. Emin olduklarının altını çiz ve yoluna bak. Yaşam senin, yanlışların veya hataların ile şekillenmektesin... Yaşamı dev problemlerin çözümünde arama. Herkes senin gibi. En güçlü maskenin altında bile kırılgan hisler yatmakta. Üzüldün mü? Anlamakta güçlük mü çekiyorsun? Bırak anlattıkların duyulmasın sen bile işitsen yeter. Büyüttüğün hislerin çevresinde sarılı iyilikten bir perde olsun. Onu hiç kaybetme. Hayatını hakkıyla oyna, kabuğuna çekilip kapattığın perdeler ancak kendi güneşini engeller. Kimse zannettiğin gibi algılayamıyor seni. Hissettiklerinin gücünü de, zayıflığını da sen yaşıyorsun...
Sonsuza dek kelimesi sizi de ürkütür mü? Bazı zamanlarda ömrün biçilmiş sayıları mı bizi yaşama sımsıkı sardırır. Toprağın emanet aldığı sevdiklerimize rağmen gülümseyebiliriz gün gelir. Sonsuza dek yaşatılan sevgidir aslında.. İlla yanı başınızda olması gerekmez. Bir kere sevginin kanatlarını takınıp taşındı ise kalbinize. Muhakkak sonsuzluğun içine gömülür sevgiler. Güneş bu yüzden her gün doğuyor.
Yalnızlığımızı güçlendiren veya sevdiren kalabalıklardır belki de. Yalnız iken sağ kalmayı başarıyorsa ruhumuz hayatın bizden istediğini anlamış bulunuyoruz.
Hayat bu; son karesini bile mutlu yaşayabilirsen doğru algılamışız demektir hayatı...
Bu yüzden güneş batıyor, bir soluk daha geceye muhtaç... Gözler bu yüzden uykuya meylediyor.. Biliyor ki gecenin ölümünden sabaha tekrar uyanmaktır yaşam...